Ja otrzymałam dużą pomoc od położnej środowiskowej w karmieniu pierwszej córki. Dzięki niej udało mi się pokonać problemy. Otrzymałam mnóstwo rad, które potem zastosowałam przy karmieniu drugiej córki. Problem pojawił się kiedy pierwsza córka miała ok 5 miesięcy. Odwiedzaliśmy kuzynkę, u której byli jacyś znajomi. Przy kontrolowanym karmieniu butelką, musimy pamiętać, że w trzecim tygodniu należy przygotowywać 80-90 ml mleka. Gdy dziecko ma 4 tygodnie może potrzebować znacznie więcej mleka, bo aż od 90 do 110 ml na jedno karmienie (co około 4 godziny). Chyba największym z nich jest to, jak ma nakarmić dziecko osoba, pod której opieką zostanie maluch. Dzieci mocno „piersiowe” bardzo często znacznie przedłużają poranne karmienie, aby nasycić się mamą i mlekiem, a po powrocie mamy z pracy nadrabiają zaległości z całego dnia. Jeśli dziecko ma już rozszerzoną dietę (zgodnie Witam, moja historia wygląda tak: maluch przy urodzeniu ważył 3250, waga spadkowa 2900, do domu wypisali nas z wagą 3140. Po 11 dniach u pediatry ważył jedynie 3150g i zaczęłam dokarmiać. Od tego czasu przybór masy ciała przy dokarmianiu Aby sprawić, że mleko wypłynie z piersi, dziecko musi popracować 30–60 sekund. Nic dziwnego, że niemowlę, które nie nauczyło się jeszcze skutecznego ssania piersi, a dostaje od razu mleko modyfikowane, może ją odrzucić. Na szczęście to nie reguła. Bywa, że dziecko dokarmiane w szpitalu butelką, w domu ssie już tylko pierś. Oto możliwe przyczyny płaczu dziecka: 1. Jest bardzo głodne. Dziecko przystawione do piersi w momencie, gdy jest już bardzo głodne, je szybko, łapczywie, nerwowo. W trakcie jedzenia łyka dużo powietrza, co może powodować kolki. Czasem dziecko już przed przystawieniem jest zdenerwowane, zapłakane. PRZEWODNIK PO KARMIENIU BUTELKĄ1 Jeśli zdecydowałaś się karmić swoje dziecko butelką, ta broszura dostarczy Ci niezbędnych informacji o tym, jak robić to w możliwie najbezpieczniejszy sposób. Możesz karmić swoim własnym, ściągniętym uprzednio z piersi mlekiem, przy pomocy butelki lub podawać dziecku wyłącznie mleko modyfikowane. Pamiętajmy również, że nasza pociecha po karmieniu butelką (tak samo, jak przy karmieniu piersią) powinny odbić pokarm. Jeśli maluch nie odbije pokarmu, połóżmy je do łóżeczka lub kołyski na lewym boku, a nie na plecach. Dzięki temu po odbiciu się pokarmu po dłuższym czasie, maluszek się nim nie zakrztusi. W wieku od 3 tygodni do 2 miesięcy niemowlę przeciętnie wypija od 100 do 150 ml podczas jednego karmienia, tzn. 600 do 750 ml pokarmu na dobę. Trzymiesięczne niemowlę wypija około 150-180 ml na jedno karmienie. Liczba podawania pokarmu mamy butelką w ciągu dnia stopniowo zmniejsza się z przeciętnie 6-8 u niemowlęcia od 1 tygodnia do Co robić, gdy wystąpi krztuszenie się dziecka przy karmieniu piersią? Szukałam odpowiedzi w Internecie, wśród znajomych, położnych i lekarzy. Złotym środkiem u nas na krztuszenie się noworodka podczas karmienia piersią okazało się bardzo energiczne podniesienie dziecka pionowo do góry, w momencie gdy dziecko się wystraszy if2WC. Temat karmienia piersią w ostatnich latach stał się tematem, który znacząco podzielił środowisko matek i przyczynił się do zaciekłych sporów zwolenników i przeciwników obu metod. Jako mama, uważam, że dywagowanie o wyższości jednej drogi nad drugą jest bezsensowne, a spór jest po prostu nie do rozstrzygnięcia. Dlatego też, by nie pogłębiać tej i tak już sporej przepaści, postawię się w roli obiektywnego obserwatora i badacza tematu, po to by wskazać zalety i wady obu metod oraz ich wpływ na dziecko, bez oceniania słuszności. Wybór najlepszej ścieżki, pozostawiam Wam, mądrym matkom. Karmienie piersią – za i przeciw Tak, jak pierwszym naturalnym odruchem noworodka jest ssanie, tak pierwszym krokiem każdej młodej mamy jest próba podania piersi noworodkowi. Naukowcy wskazują, że skład mleka kobiecego jest nieporównywalny z żadną sztuczną mieszanką. Bogaty w wartości odżywcze, przeciwciała uodparniające, stanowi najlepszy możliwy sposób odżywiania malca, rekomendowany przez lekarzy pediatrów, położne i naukowców. Wieli doradców laktacyjnych wskazuje na inne wartości dodane, które niesie za sobą ta forma dostarczania pokarmu. Mówi się o niepodważalnym budowaniu unikalnej więzi emocjonalnej, poczucia bezpieczeństwa między matką a dzieckiem, związanym z samym przytuleniem, ciepłem i dobrymi emocjami matki podczas karmienia. Z pewnością jest to sytuacja nie do podrobienia, a relacja nieporównywalna z żadną inną osobistą. Wiele matek wskaże również zaletę materialną karmienia piersią. Jest to najtańsza z dostępnych metod odżywiania, która nie niesie za sobą konieczności poniesienia nakładów finansowych. Przy sporej ilości wydatków rodziców na artykuły higieniczne noworodka, jest to zaleta nie do przecenienia. Z karmieniem piersią wiążą się także pewne wyrzeczenia matki. Trzeba pamiętać, że bezpośredni wpływ na jakość pokarmu ma skład diety mamy, więc należy pilnować właściwie zbilansowanej, pełnowartościowej diety własnej oraz odpowiedniego nawodnienia. Dodatkowo, o pełnym sukcesie będziemy mogły powiedzieć, gdy maluch podczas karmienia będzie właściwie ułożony, a jego ssanie miarowe, w odpowiednim tempie. To może być nie lada wyzwanie dla zmęczonych mam. Do najczęstszych minusów karmienia piersią kobiety zgodnie zaliczają permanentne niewyspanie, związanie z koniecznością przystawiania do piersi na żądanie, które regulowane jest tylko i wyłącznie każdorazowym zapotrzebowaniem malca. Konieczność dostosowania własnego zegara biologicznego, do dobowego rytmu karmienia często ma ogromny wpływ na plan dnia każdej młodej mamy. Zaplanowanie jakiegokolwiek wyjścia może być sporym utrudnieniem, związanym np. z potrzebą odciągania pokarmu zawczasu.. Niejednokrotnie też mama, karmiąca publicznie dziecko, narażona jest na surowy osąd postronnych gapiów, siejąc zgorszenie pomieszane z oburzeniem. Karmienie butelką – za i przeciw Mamy, które zdecydowały się lub musiały postawić na karmienie butelką, z pewnością docenią niewątpliwą wygodę tej metody. Polega ona w dużej mierze na możliwości regulowania i kontrolowania ilości podawanego pokarmu, a także na możliwości podania mieszanki przez jakąkolwiek osobę, bez udziału mamy. Pozwala to uczynić mamę osobą niezależną, która bez problemu wyjdzie z domu, nawet w porze, gdy maluszka dopadnie głód. Dodatkowo mleko modyfikowane jest ogólnodostępne (drogerie, apteki, sklepy spożywcze), a wielkości porcji są wskazane na opakowaniu, uzależnione od wagi i wieku dziecka. Mamy, które zazwyczaj w pierwszych tygodniach po narodzinach skazane są na widok czterech ścian pokoju dziecka, karmiąc butelką, mogą spokojnie udać się z malcem w miejsce publiczne i tam bez problemu nakarmić malucha. Choć jest coraz więcej miejsc dedykowanych matkom karmiącym, to wciąż publiczne karmienie piersią budzi mnóstwo kontrowersji wśród obserwatorów. Wielu rodziców wskazuje też, że istnieje bezpośredni związek między karmieniem butelką a wydłużeniem snu maluszka. Mówi się, że jest to pokarm gęstszy, treściwszy i tym samym zaspokaja uczucie głodu malucha na dłużej niż pokarm naturalny. Tym samym rodzice mogą liczyć na większą dawkę snu, łatwiejsze regulowanie własnego harmonogramu zajęć i krótszy proces przygotowawczy dziecka do usamodzielniania się. Jednak pośród wielu zalet karmienia butelką, mówi się również o licznych minusach. Z pewnością należy do nich cena mieszanek, która jest bardzo wysoka i decydując się na tę metodę, należy dokładnie przemyśleć, czy jest ono konieczne. Dodatkowo karmienie butelką obliguje rodziców do podawania ściśle odmierzonej ilości produktu w odpowiednich odstępach. Istnieje obiegowa opinia, która mówi, że podawanie dziecku pokarmu sztucznego zwiększa ryzyko otyłości dziecka w dorosłym życiu. Metoda butelkowa wymaga także od rodziców cierpliwości, szczególnie na początku. Noworodek jest nieprzystosowany do ssania smoczka i konsystencji pokarmu, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie odrzucać taką formę odżywania. Dodatkowo mamy, które z różnych względów musiały przejść na karmienie butelką, mogą czuć się niepotrzebne, odrzucone, wyraźnie gorsze od matek karmiących piersią. Metody pośrednie Oprócz wyraźnego podziału na karmienie piersią i butelką, jest jeszcze mnóstwo pośrednich rozwiązań, które stosują młode mamy. Część matek decyduje się bowiem na karmienie butelką mlekiem odciągniętym z piersi oraz technikę mieszaną, która łączy karmienie w sposób naturalny z butelką. Tak, jak ważne w tym procesie jest dziecko i jego potrzeby, tak i równie istotna jest mama. Żyjąc w zgodzie z własnymi przekonaniami, będąc szczęśliwą z obranego sposobu karmienia, przełożysz na malucha najlepsze emocje, niezależnie od obiektywnych, czy naukowych zalet konkretnej metody. Tolerancja nade wszystko Po przeczytaniu ogromu artykułów, blogów, opinii matek na forach i wysłuchaniu zdania wielu moich koleżanek mam, nasuwa mi się jedna konkluzja: nie bądźmy dla siebie surowe. Nie oceniajmy płasko i jednostronnie. Po prostu pamiętajmy, że może wystąpić szereg czynników niezależnych od nas, jak motywacja, samopoczucie, okoliczności zewnętrzne, stan zdrowia, które determinują wybór takiej a nie innej drogi. Wyrażajmy własne zdanie, ale z szacunkiem dla odmienności opinii. Zwyczajnie nie osądzajmy, gdy same nie chcemy być osądzane. Bezpieczne karmienie butelką wymaga użycia odpowiedniego smoczka. Nieodpowiedni dobór smoczka może zaburzać kolejne etapy rozwoju umiejętności pobierania pokarmów (jedzenie z łyżeczki, gryzienie, odgryzanie, żucie, picie z kubka), może też skutkować nieprawidłowym rozwojem ortodontycznym i wadami wymowy. Dostępne na rynku smoczki różnią się od siebie jakością materiału, z którego są wykonane (silikon lub kauczuk), wielkością i kształtem dziurki, twardością, kształtem i wymiarami poszczególnych elementów oraz rodzajem systemu odpowietrzania. Jakość ssania za pomocą smoczka powinna przypominać jakość uzyskiwaną podczas prawidłowego ssania z piersi. Wybierając smoczek, warto mieć na uwadze mechanikę ssania oraz indywidualne uwarunkowania dziecka. Ruchy ssania składają się z ruchów perystaltycznych języka oraz aktywności zmierzającej do uzyskania podciśnienia. Istotą prawidłowego ssania jest właśnie możliwość uzyskania podciśnienia wewnątrz jamy ustnej w oparciu o pracę języka (płaskie i szerokie rozłożenie) i stabilizację przestrzeni jamy ustnej – aktywność ust (uzyskanie szczelności na smoczku), żuchwy, policzków i podniebienia. Bardzo ważna jest również właściwa koordynacja ssania-połykania-oddychania (bez krztuszenia i w stałym rytmie). Przy prawidłowej koordynacji połykanie powinno się pojawiać na końcu wdechu lub na początku wydechu. Prawidłowe są zarówno krótkie okresy ssania z długimi przerwami, jak i stałe ssanie z krótkimi pauzami. Te pierwsze charakteryzują zwłaszcza młodsze niemowlęta. O nieprawidłowej technice karmienia – zarówno w przypadku karmienia piersią, jak i butelką – może świadczyć pojawianie się reakcji obronnych. Są nimi ucieczka w sen przed karmieniem, niepokój, wypychanie języka, blokowanie przepływu mleka językiem, kąsanie zamiast ssania. Szczególnie ważny jest początkowy okres nauki ssania, czyli pierwszy miesiąc życia. Buduje on bowiem przyszłe nawyki pobierania pokarmu. Jeśli masz wątpliwości, czy nauka ssania przebiega poprawnie u Twojego dziecka, skonsultuj się z lekarzem pediatrą. Sprawdź również, jakie są najczęstsze błędy w doborze smoczka. Karmienie butelką wymaga większej rozwagi ze strony świeżo upieczonej mamy niż karmienie piersią. Dziecko karmione piersią naturalnie otrzymuje taką ilość pokarmi, jakiej potrzebuje. Przy karmieniu z butelki łatwo o przekarmianie dziecka. Dziecko powinno być karmione butelką na żądanie, czyli wtedy, kiedy poczuje głód. Młoda mama musi więc nauczyć się także odróżniać, kiedy płacz dziecka oznacza, że maleństwo jest głodne, a kiedy po prostu chce się przytulić. Zobacz film: "Jak pozbyć się ciemieniuchy?" 1. Jak często karmić butelką? Dziecko, ze względu na małą pojemność brzuszka musi jeść, mniej więcej co 3 godziny - chociaż różne maluchy mają różne potrzeby. Przez pierwszy miesiąc trzeba po prostu obserwować dziecko i podawać mu butelkę wtedy, kiedy jest głodne, także w nocy. Po pierwszym miesiącu życia dziecka, zmęczeni nocnym karmieniem rodzice mogą zacząć próby przyzwyczajania dziecka do tylko jednego nocnego karmienia. Kiedy dziecko skończy pół roku, można odzwyczajać go odkarmienia w nocy. Ilość zalecanego pokarmu jest uzależniona od rodzaju mleka dla dziecka. Każda mieszanka mleczna ma zalecenia co do jej ilości w jednej porcji. Bardzo ważne dla mam karmiących butelką jest rozpoznawanie, co oznacza płacz dziecka. Maluch płacze, bo jest głodny lub: bo mu zimno, bo ma niewygodną pieluszkę, bo chce się przytulić, bo za dużo się wokół niego dzieje, bo boli go brzuszek. 2. Na co uważać przy karmieniu butelką? Przekarmianie dzieci karmionych butelką jest dość powszechne. Mamy widząc apetyt maluszka, nie mogą się mu oprzeć i dolewają więcej mleka, niż mówią zalecenia. Oczywiście, niewielkie odstępstwa od normy nikomu nie zaszkodzą. Jednak ciągłe przekarmianie dziecka (np. 100 ml więcej niż mówią zalecenia) może się odbić na jego zdrowiu - prowadząc do otyłości w dorosłym życiu i wszystkich związanych z nią zagrożeń i chorób. Przy karmieniu butelką trzeba także zwracać uwagę, czy dziecko wypija tyle, ile mówią zalecenia. Jeśli jest to niewiele mniej lub więcej, nie ma się czym martwić. Jeśli jednak wypija więcej niż połowę, porozmawiaj o tym z pediatrą. Kolejnym częstym problemem przy karmieniu butelką jest wybór smoczka. Smoczek dobieramy do wieku i wielkości dziecka. Trzeba też obserwować maluszka, jak długo pije mleko z butelki. To czas jedzenia powie nam, czy dziurki w smoczku są za duże lub zbyt małe. Prawidłowo, wypicie butelki powinno dziecku zająć około 10-15 minut. Jeśli karmienie z butelki trwa dużo krócej, dziecko pije zbyt szybko (może to prowadzić do bólu brzucha dziecka!), bo dziurki w smoczku są za duże. Jeśli trwa to dłużej, dziecko pije zbyt wolno, bo w smoczku są za małe dziurki. Powolne picie prowadzi do ochłodzenia się mleka. Młoda mama musi pamiętać, że mieszanki mleczne trzeba przygotowywać tuż przed karmieniem i na jedną porcję. Lepiej nie przechowywać mleka modyfikowanego przez dłuższy czas, na później. Po przygotowaniu posiłku można szybko schłodzić mleko i schować je do lodówki, ale lepiej z tym nie przesadzać. Także temperatura mleka z butelki to problem dla wielu mam. Powinno to być 36 st. C, czyli po prostu temperatura ciała. Przy sprawdzaniu temperatury na przegubie dłoni, mleko powinno być ciepłe, ale nie parzące. Trzeba uważać na mleko z mikrofalówki - nie będzie podgrzane jednolicie, mieszamy je i dopiero wtedy sprawdzamy temperaturę. polecamy Najważniejszym elementem w standardzie żywienia niemowląt jest karmienie piersią. Jeżeli jednak nie możesz karmić w ten sposób, po konsultacji z pediatrą zacznij podawać mleko modyfikowane, dopasowane do wieku i potrzeb rozwojowych twojego maluszka. Zobacz film: "Karmienie piersią" spis treści 1. Karmienie butelką krok po kroku 2. Jak często karmić butelką? 3. Jak trzymać dziecko podczas karmienia butelką? 4. Jaki smoczek wybrać? Silikon lub kauczuk? Kształty smoczków Smoczki specjalne rozwiń 1. Karmienie butelką krok po kroku Gdy maluszek marudzi, kręci się oraz ssie paluszki, tym samym daje ci znać, że jest głodny. Możesz wtedy rozpocząć przygotowywanie posiłku. Przed przygotowaniem mleka umyj dokładnie ręce oraz przygotuj niskozmineralizowaną lub źródlaną wodę mineralną. Następnie przyrządź mleko zgodnie z instrukcją umieszczoną na opakowaniu. Zawsze przygotowuj mleko bezpośrednio przed podaniem dziecku i nigdy nie podawaj niewykorzystanej części pokarmu. Przed podaniem dziecku butelki umieść kilka kropel mleka na nadgarstku, by upewnić się, że mieszanka nie jest za gorąca. Mleko powinno być delikatnie ciepłe, zbliżone do temperatury ciała. Możesz też użyć specjalnej butelki z termometrem. Podczas karmienia trzymaj dziecko we właściwej pozycji: ważne, żeby jego główka była nieco wyżej niż reszta ciała. Przechyl butelkę tak, aby smoczek był wypełniony pokarmem. Zapobiega to połykaniu powietrza, które gromadzi się w jelitach. Po każdym karmieniu zadbaj o to, aby dziecku się odbiło, dlatego przytul je w pozycji pionowej tak, aby główkę miało opartą o twój bark. Następnie delikatnie poklep maluszka po pleckach. To pomaga ulecieć pęcherzykom powietrza z przewodu pokarmowego. 2. Jak często karmić butelką? Pamiętaj, że jako mama karmiąca mlekiem modyfikowanym masz dodatkowe zadanie. To przede wszystkim kontrolowanie wielkości i częstotliwości karmień. Stosując się do zaleceń, nie dopuścisz do przekarmienia lub podania zbyt małej ilości mleka. Pamiętaj jednak, że dzieci rozwijają się w różnym tempie i mają różne potrzeby. W pierwszym miesiącu życia karmienia mogą być jeszcze nieregularne. Około drugiego miesiąca życia niemowlę zwykle charakteryzuje się własnym, indywidualnym rytmem snu i jedzenia. Dzięki temu jest znacznie spokojniejsze. Regularne przerwy między karmieniami do około 3 godzin to czas niezbędny na strawienie i wchłonięcie pokarmu. Na początku dziecko zjada zwykle około 7 butelek mleka dziennie. Ilość pokarmu zwiększa się oczywiście w miarę rosnącego apetytu. Gdy dziecko ma powyżej pół roku, należy unikać nocnego karmienia. Zalecenie to stosuje się w profilaktyce otyłości i próchnicy. 3. Jak trzymać dziecko podczas karmienia butelką? Podczas karmienia butelką bardzo ważna jest pozycja, w jakiej trzymasz dziecko. Ułóż je w taki sposób, aby tułów i główka tworzyły linię prostą. Dzięki takiej pozycji dziecko lepiej oddycha, ssie i połyka, a także mniej się męczy podczas jedzenia. Rodzice często układają malucha na zgięciu przedramienia, tak jak podczas karmienia piersią. Ta wyjątkowo wygodna pozycja pozwala również zaspokajać potrzebę bliskości. Absolutnie nie wolno podawać dziecku butelki, gdy leży ono zupełnie płasko, gdyż może się wtedy zakrztusić. Karmienie w pozycji na płasko może także przyczynić się do wystąpienia w przyszłości wad zgryzu, warto zatem zwrócić na to uwagę. Aby uatrakcyjnić karmienie, połóż dziecko na swoich kolanach naprzeciwko siebie i ułóż je tak, aby jego pupa opierała się o twój brzuch. Ta pozycja zapewnia idealne ułożenie tułowia i główki, pozwala wam na kontakt wzrokowy. Zwróć przy tym uwagę, aby brzuch dziecka nie był zgięty. Gdy dziecko jest przeziębione i ma katar lub gdy dużo ulewa pokarmu, do karmienia połóż je bokiem na jednym ze swoich ud. Plecy i główkę oprzyj o drugą nogę, a pupę dziecka o swój brzuch. Pomyśl nad włączeniem taty malucha do rytuału karmienia. Zaangażowanie taty w opiekę nad dzieckiem buduje więź między nimi, a tobie pozwala podzielić się z partnerem wieloma obowiązkami. Jednym z nich może być karmienie butelką. 4. Jaki smoczek wybrać? Wybierając smoczek, weź pod uwagę nie tylko wiek swojego dziecka, ale i to, jaki rodzaj pokarmu będziesz mu przez niego podawać. Będzie Ci wtedy łatwiej ustalić rozmiar smoczka oraz odpowiednią wielkość dziurek. Na sklepowych półkach znajdziesz smoczki przeznaczone do mleka, kaszek, papek lub płynów. Przeczytaj informacje na opakowaniu – producenci smoczków stosują różną numerację i oznaczenia, które pomogą Ci wybrać smoczek najlepiej dopasowany do wymagań Twojego maluszka. Mleko powinno płynąć bez przeszkód, ale nie za szybko – w optymalnym dla dziecka tempie. By zminimalizować ryzyko wystąpienia kolki, dziecko nie powinno połykać zbyt dużych ilości powietrza. Silikon lub kauczuk? Smoczki silikonowe są przezroczyste, bardziej wytrzymałe i twardsze, przez co wymagają więcej wysiłku od dziecka podczas ssania i pomagają ćwiczyć mięśnie buzi i języka. Smoczki kauczukowesą miękkie i często wygodniejsze dla dziecka, ale za to szybko matowieją i odkształcają się. Kształty smoczków Na rynku znajdują się różne modele. Najważniejsze jest, aby smoczek był dopasowany do jamy ustnej dziecka. Istnieją 3 podstawowe kształty smoczków: z okrągłą główką, z zastawką pozwalającą regulować wlot powietrza i wypływ mleka oraz najbardziej polecane – smoczki przypominające kształtem brodawkę sutkową – umocowane na szerokiej podstawie. Mają one zazwyczaj obły i szeroki kształt, który pozwala ułożyć się wargom dziecka prawie tak jak na piersi. Górna część smoczka, którą ssie dziecko, powinna być walcowata i prosta, bardziej plastyczna niż podstawa. Powinna się giąć i wyciągać, w ten sposób umożliwi aktywną pracę języka i policzków w trakcie ssania. Smoczki specjalne Smoczki mogą także pełnić dodatkowe funkcje, tak jak np. smoczki wieloprzepływowe, które mają regulowany przepływ płynu czy smoczki z zaworem antykolkowym, które zapobiegają połykaniu przez dziecko powietrza. Natomiast smoczki ortodontyczne zapobiegają wadom zgryzu i utrzymują język w odpowiedniej pozycji, są lekko spłaszczone z jednej strony. Bogaty wybór smoczków na rynku umożliwi Ci wybór tego właściwego – odpowiadającego na aktualne potrzeby Twojego maluszka. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule:Karmienie butelką noworodka. Jak zadbać o wygodę podczas karmienia?. polecamy